* Słońce powoli dosięgało linii horyzontu. Jego intensywnie złota i lekko czerwonawa postać zdawała się niknąć. Najbardziej intensywne złoto rzucało na niebo znajdujące się pod nim. Wyglądało to jakby ktoś rozpostarł ogromny, długi szal ze szczerego kruszcu. Cała reszta nieboskłonu otaczała tę jasność, kontrastując z nią swoimi granatami, ultramarynami, szafirami i szarością smug, w które układały się nieliczne chmury. Powietrze otulało przyjemnym ciepłem, pomieszanym z nutką orzeźwiającego chłodu wieczornego. Każdy kamyczek piasku iskrzył się tysiącem barw, gdy przesypywany z ręki do ręki kaskadami spadał na ciepłą ziemię. Złoty władca nieba już niemal zatopił się w części wody,gdzie spotykała się z niebem. Złoto, pomarańcze i mosiądze ustąpiły miejsca zapadającej ciemności. Spokojny bezruch dogasającego dnia dynamizowały krzyki stada mew i kormoranów kłębiących się w ostatnim dziś locie ponad plażą i wodą. Ich ciała na tle mosiądzu wody wydawały się zupełnie czarne *

https://www.garnek.pl/gwiazd7/a

( 8 )...c.d.

dodane na fotoforum:

• Morze bałtyk
• Ptaki
• Moje ptaki
• ZACHODY I WSCHODY
• Słońce