(0)
Erekcja parafii Niekrasów nastąpiła za Bolesława Krzywoustego około 1121 r. Sama nazwa Niekrasów dowodzi, że historia tej wsi sięga czasów starożytnych, bowiem w nielicznych zabytkach pośmiennictwa polskiego z epoki piastowskiej jak np. w pieśniach Andrzeja ze Słupi spotykamy ten wyraz "krasny". Drugim dowodem pochodzenia piastowskiego tej parafii jest leżąca w niej wieś Tursko Wielkie, pod którą w 1241 r. odbyła się ważniejsza bitwa z Tatarami. Gdy Batu-Chan z Belą Węgierskim szczęśliwie walczył, Peta zdobył Sandomierz i dnia 13 lutego 1241 r. zwrócił się ku południowi, z zamiarem zajęcia grodu w Połańcu. W tym celu rozłożyli się Tatarzy obozem pod Turskiem. Małopolanie pod wodzą Włodzimierza, wojewody krakowskiego, napadli niespodziewanie na obóz tatarski i sprawili wielki zamęt, podczas którego liczni jeńcy rozbiegli się, szukając schronienia w puszczy strzegomskiej. Tatarzy widząc szczupłe siły atakujących, utrzymali się na swych stanowiskach. Mężnie zginął pod Turskiem Michał Przedwojowicz. Gdy powstał archidiakonat sandomierski, włączono do niego Niekrasów. W 1326 r. plebanem w Niekrasowie był Stefan. Pierwszy kościół we wsi Niekrasów stał na górze, w tym miejscu znajduje się dziś plebania. Długosz pisze, że kościół ten pod wezwaniem Świętego Krzyża poświęcony, pochodził z dawnych wieków i że z powodu trudnego do niego dostępu, został przeniesiony na podnóże góry. Drugi kościół w Niekrasowie stanął około 1400 roku in declivitate montis pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Długosz pisze, że kościół ten był drewniany, a Stanisław Goliab był jego plebanem. Ks. Komornicki pleban Niekrasowa zanotował, że kościół w Niekrasowie zniszczyli kalwini i że od 1536 r. do 1614 r. nie było w Niekrasowie kościoła katolickiego, lecz zbór na stoku góry, przy drodze. Fundowali go pewnie Turscy, których pomnik z 1519 r., wspominał ksiądz Komornicki. Po odebraniu kalwinom kościół został dnia 11 lutego 1615 roku poświęcony ku czci Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Dokumenty diecezjalne podają, że kościół dzisiejszy stoi od roku 1661, po spaleniu się dawniejszego. Źródła podają, że kościół poświęcił w 1661 roku Zygmunt Czyżewski z Czyżewa, biskup sufragan płocki. Główny ołtarz Nawiedzenia NMP - obraz Najświętszej Maryi Panny "elegantis picturae". Drugi ołtarz ma rzeźbę Chrystusa Pana na krzyżu. Trzeci ołtarz jest z obrazem św. Marii Magdaleny. Kościół jest modrzewiowy, dość niski, o wysokim stromym dachu, pokryty gontem, wewnątrz staraniem ks. L. Wojciechowskiego w 1905 r. oszalowany. Między nawą i prezbiterium zrobiono gustowny łuk gotycki. Na tęczy Chrystus Pan na krzyżu, między Matką Boską i św. Marią Magdaleną. Wiązanie wzmacniają cztery drewniane filary. Główny ołtarz zdobią cztery złocone wąskie kolumny. Ośrodkiem kultu jest obraz Matki Boskiej namalowany na płótnie (120x90) prawdopodobnie szkoły włoskiej. Pochodzi z XVII-XVIII w. Tradycja miejscowa podaje, że obraz ten przeniesiono z nieistniejącego dziś kościoła w Tursku Małym. 11 sierpnia 1745 r. Stanisław i Eleonora z Bielskich Skarbkowie ofiarowali obraz do kościoła parafialnego w Niekrasowie. Główny obraz wyobraża Matkę trzymającą na prawej ręce Pana Jezusa, lewą dłoń dziecięcia trzyma w swej lewicy. Dzieciątko prawą ręką wskazuje na Matkę. Obydwie twarze patrzą na widza. Obraz piękny i czczony przez parafian. Dowodem kultu Matki Boskiej Niekrasowskiej były liczne wota, datujące się od połowy XVIII w., które zostały skradzione po włamaniu się do kościoła w 1975 r. Również obecnie wierni oddają cześć Matce Bożej w Niekrasowie. Ostatnio kościół był restaurowany za ks. Jana Śmigielskiego. Parafia posiada akta parafialne od 1680 r.
dodane na fotoforum:
