(1)
Park Piszczele obejmuje swoim zasięgiem teren wąwozu Piszczele z pominięciem dolnego odcinka wąwozu (prywatna posesja) oraz część przylegających do niego rozczłonkowanych suchymi dolinkami wzgórz lessowych. Dnem wąwozu płynie potok Piszczelka, który ma swoje źródła na terenie parku oraz prowadzi swoje wody przez park na powierzchni ziemi. Należy zwrócić uwagę, za zróżnicowaną topografię terenu, wynikającą z głębokiego wcięcia w skały lessowe
wąwozu oraz innych dolinek. Podnosi to atrakcyjność przyrodniczą terenu. Nie występują tu okazy drzew szczególnie cennych - wiekowych, za wyjątkiem jednego okazu klonu, który został uznany za pomnik przyrody.
Klon pospolity, w obwodzie 250cm, o wysokości 26m. Drzewo rośnie przy południowo- wschodniej granicy Parku "Piszczele" na jego terenie, usytuowane na skarpie w sąsiedztwie źródełka i wypływającego z niego strumyka (w odległości ok.20m od strumienia pomiędzy dwoma klonami)
Park "Piszczele". Jesień 2006. Po zmianach
Skład gatunkowy tworzą wiązy, klony, kasztanowce oraz wierzba (nad potokiem Piszczelka), akacja, topola. Natomiast położenie, charakter terenu (zróżnicowanie topograficzne) i występującej roślinności oraz wartości historyczne czynią ten obszar interesujący turystycznie.
Co do wartości historycznych należy dodać, że tak jak w przypadku innych miejsc
w Sandomierzu, tak tu i znaleziono ludzkie kości. Przed laty jedna ze skarp osunęła
się odsłaniając miejsce pochówku. Mieszkańcy Sandomierza połączyli ten fakt
z legendą o Halinie Krępiańce, uznając że znaleziono kości Tatarów i nazywając to
miejsce "Piszczelami". Stąd też nazwa Parku "Piszczele" i nazwa cieku wodnego
Piszczelka Wąwóz Piszczele łączy się w dolnej częśc
dodane na fotoforum:
