(0)
REMONT KOŚCIOŁA. Decyzją zarządu województwa projekt „Renowacja Kościoła Świętego Krzyża wraz z zabudowaniami poklasztornymi w Warszawie..." został wpisany na listę projektów kluczowych województwa
Nowy Kościół
Wielka klęska dotknęła opactwo świętokrzyskie 26.10.1777 roku. W nocy wybuchł pożar, który strawił kościół i przyległe dachy klasztoru. W tym nieszczęściu zakonnicy zwrócili się, zgodnie z tradycją, do króla Stanisława Augusta z prośbą o pomoc, bo Święty Krzyż był fundacją królewską i w ciągu wieków kró¬lowie polscy opiekowali się opactwem15. Pomoc nie nadeszła, ponieważ skarb pań¬stwa świecił pustką, a król tonął w długach. W tej sytuacji benedyktyni postanowili, w oparciu o własne fundusze wznieść nowy kościół po rozbiórce starych, przepalonych murów.
Prace budowlane powierzono bratu Stefanowi Wercelowi. Klasztorny archi¬tekt, entuzjasta nowoczesności, z takim zapałem przygotowywał teren pod nową budowę, że zniszczył wiele pomników i chciał jeszcze rozebrać część krużganków. Kapituła klasztorna zorientowała się w szkodliwości jego akcji i usunęła go z zajmowanego stanowiska. Przeor Strojnowski polecił nawet rozebrać założone przez niego fundamenty.
Opracowanie nowego projektu kościoła powierzono ks. Józefowi Karsznic-kiemu z poleceniem, aby wykorzystał gotowe projekty elewacji szczytowych przysłane z Włoch przez opata Niegolewskiego. Roboty prowadził budowniczy Dominik Pucek. Po jego śmierci końcowymi pracami kierował Józef Janowicz. Z wielkim trudem wznoszono nową świątynię. Budowa i wykończenie wnętrza trwały prawie dwadzieścia lat. Dopiero w 1806 roku kościół konsekrowano. Szczegóły tej uroczystości podaje pamiątkowa tablica umieszczona na zewnętrznej ścianie kościoła od strony krużganków.
dodane na fotoforum:
