(0)
W czasopiśmie Gospodarka Wodna nr 9/2003 ukazał się artykuł:
Jacek Hennig
Szanse wykorzystania drogi wodnej górnej Wisły na odcinku od Krakowa do Sandomierza
Oddanie w tym roku do eksploatacji wybudowanych na górnej Wiśle stopni Dwory i Smolice stwarza okazję do podjęcia na szerszą skalę transportu towarów masowych barkami żeglugi śródlądowej na odcinku między Oświęcimiem i Krakowem, ale zmusza także do zastanowienia się nad możliwością racjonalnego wykorzystania odcinka rozpatrywanej drogi wodnej poniżej Krakowa. I nie chodzi tu bynajmniej o wznowienie transportu węgla, soli lub płodów rolnych "Wisłą do Gdańska" , lecz o zbadanie rodzaju ładunków, ich ilości oraz warunków przejazdu na odcinku Wisły od Krakowa do Sandomierza. Rozpatrywanie transportu wodnego na dalszym odcinku Wisły, położonym poniżej ujścia Sanu, należy bowiem uznać za całkiem niecelowe ze względu na bardzo trudne warunki żeglugowe tam wystepujące oraz od dawna zgłaszane stanowcze sprzeciwy organizacji ekologicznych co do wykonania na Wiśle środkowej jakichkolwiek robót regulacyjnych.
W ramach tego artykułu przedstawiono ogólną charakterystykę stanu zabudowy drogi wodnej górnej Wisły na odcinku powyżej i poniżej Krakowa oraz jej wyposażenia w urządzenia przeładunkowe, a także oceniono potrzeby transportowe, jakie mogłyby być przejęte przez żeglugę śródlądową , ze szczególnym uwzglednieniem odcinka położonego poniżej Krakowa.
Całkowita długość Wisły wynosi 1030 km i dzieli się na następujące odcinki (patrząc od źródeł):
Mała Wisła - do ujścia Przemszy
Wisła górna - od ujścia Przemszy do ujścia Sanu
Wisła środkowa - od ujścia Sanu do ujścia Narwi
Wisła dolna - od ujścia Narwi do ujścia do morza.
Powierzchnia dorzecza całej Wisły wynosi w zaokrągleniu 200 tyś.km kwadratowych, co wobec powierzchni Polski, wynoszącej ok. 313 tys. km kwadratowych, stanowi w przybliżeniu wartość 2/3. Pozostała 1/3 część terytorium Polski przypada na dorzecze Odry i rzek Przymorza oraz kilku małych cieków zlewiska Morza Czarnego. Powierzchnia dorzecza górnej Wisły wynosi ok.50 tyś.km kwadratowych.
Wypada także przypomnieć,że konkurencyjność barki wobec innych rodzajów transportu jest bezsporna. Koszty eksploatacji transportu rzecznego są o 30% niższe od kolei i aż czterokrotnie od samochodu. Barka rzeczna jest najczystszym ekologicznie środkiem transportu. Spala relatywnie najmniej paliwa, wywołuje najmniej hałasu, najmniej też zajmuje terenu przy budowie nowych tras, najmniejsze powoduje zużycie materiałów budowlanych ( szyny kolejowe, nawierzchnia asfaltowo-betonowa ) i najmniej zagraża naturalnemu środowisku. Powinno się więc dążyć do maksymalnego wykorzystania barki.
dodane na fotoforum:
