(0)
Przestrzeń wspólnego dobra
Sandomierz przez stulecia swojego istnienia przechodził różne etapy rozwoju. Był miastem,
w którym gościli i mieli siedzibę książęta i królowie. Tutaj żyli i tworzyli wielcy Polacy. Był stolicą województwa. Kres świetności nastąpił podczas “potopu” szwedzkiego. Od tamtego czasu miasto coraz bardziej traciło na znaczeniu. Zabory, wojny, pożary powodowały dalsze niszczenia miasta. Od XIX wieku coraz częściej zdarzały się katastrofy budowlane związane z wyrobiskami
w lessowym wzgórzu. Osuwały się skarpy, tworzyły zapadliska. W marcu i kwietniu 1967 roku osunęła się skarpa wschodnia. Było to wielkie zagrożenia dla sandomierskiej starówki. Skarpę zabezpieczono, a miasto odrestaurowano. Ażeby zachować i chronić układ urbanistyczno-architektoniczny w planach zagospodarowania przestrzennego ustanowiono strefy ochrony konserwatorskiej.
dodane na fotoforum:
