(4)
Kto pogubil te pióra różowe na niebie?
Aniołowie kochania, kochania, kochania. -
Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania.
Aniołowie miłości pióra pogubili,
niosąc w oddal rozkosze, rozkosze, rozkosze,
różowe pocałunki, nieskonczoność chwili
i pełne łez amfory, i róż pełne kosze.
Jeno pióro wionęło nad tym naszym domem,
gdzie w oknie brak złotego, złotego płomienia,
i zawisło nad nami różowym ogromem,
i zawisło nad nami żałością wspomnienia...
Kto pogubil te pióra różowe na niebie?
Aniolowie kochania, kochania, kochania. -
Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
dodane na fotoforum:
jodelka 2010-09-27
witaj Grażynko!!! cieszę się,że miałaś udany pobyt i na pewno wspaniale odpoczęłaś,zdjęcie piękne...:)) niepowtarzalne są zachody słońca nad morzem i zawsze zachwycają,pozdrawiam Cię serdecznie..:))
sari42 2010-09-28
Magiczny zachód Grażynko coś pięknego nam pokazałaś -)
vasia04 2010-09-28
„Bądźmy dla siebie bliscy kiedy się boimy
Gdy byle kamyk może poruszyć lawiny
Bądźmy dla siebie bliscy kiedy ciemne góry
Odpychają nas nagle swoim ciałem zimnym
Bądźmy dla siebie wierni kiedy rosną mury
Bo tyle w nas jest siebie ile ciepła tego
Które weźmiemy od kogoś drugiego
A drugi od nas weźmie i w sobie zatai …”
Ernest Bryll
________
Milego dzionka- Basia :))
PS. Bardzo piekna focia :))
marekp 2010-09-28
śliczny zachód słońca
graz5 2010-09-28
...przepieknie...
masytor 2010-09-29
Przyjażn słodkim jest owocem
na deszczowe dni i noce.
Milutkiego dzionka zyczę...POZDROWIONKA ..:>))
