Mak polny (Papaver rhoeas L.)

Mak polny to archeofit pochodzenia śródziemnomorskiego. Na naszych ziemiach pojawił się już w neolicie. Współcześnie roślina ta króluje na łąkach krajów o klimacie umiarkowanym. Z uprawami zbóż został rozniesiony po całej Europie i dużym obszarze Azji. W Polsce spotyka się go powszechnie od Bałtyku aż po strefę pogórza. Ze względu na zbyt surowe warunki nie występuje w górach, a na północnym-wschodzie pojawia się rzadko i lokalnie. Jest to roślina ruderalna i chwast, głównie w uprawach zbóż ozimych i rzepaku, ale także jarych i okopowych. Gatunek odporny na zanieczyszczenia atmosferyczne, szczególnie gazami samochodowymi. Ten zdecydowanie światło i ciepłolubny gatunek preferuje podłoże o odczynie zasadowym z dużą ilością azotu. Występuje na glebach gliniastych, madach rzecznych i glebach wapiennych. Odnaleźć go można wśród pól, na miedzach, łąkach, na wysypiskach, przydrożach, rumowiskach i w ogrodach...