A może lepiej być kamieniem,
przyglądać się wszystkiemu z boku,
nie cierpieć, nie rozmyślać wiele,
mieć święty spokój.
A może lepiej być strumieniem,
dążyć niezmiennie w jedną stronę,
porywać z sobą co po drodze,
już przemielone.
A może lepiej być nieczułym,
ślepym i głuchym, bez rozumu,
podążać biernie w karawanie,
nie drażnić tłumu.
Lepiej zapewne nie rozpaczać,
nie wracać myślą do przeszłości,
cieszmy się życiem co nam dane,
silni z miłości.