Listy z życzeniami nadchodziły z całego świata ...

„Już czas”

Ulotne i zmysłowe myśli, jak płatki śniegu,
Są jak refleksy świetlne, w ciągłym biegu.
Fantazje, jak bombki na choince kolorowe,
Wraz z gwiazdami na niebie czyni czary nowe.
Magia świąt już swoje ramiona roztacza,
Czas radości spotkań rodzinnych wyznacza.
Niespodzianek wśród zapachu igliwia unosi,
O kolędę zebranych wokoło choinki już prosi.
Pomyśl chwilkę o tych, co nikogo już nie mają,
Co chwile szczęścia, nie chcąc niczego, oddają?
Może niech smak ciasta, orzechów i pomarańczy,
Na stole świątecznym im ubogim także zatańczy?
Niech dźwięk dzwonka w naszych sercach obudzi,
Że w tych dniach, nie stroni się przecież od ludzi.
Razem w naszych westchnieniach powspominajmy,
O tych, których wśród nas nie ma, nie zapominajmy!
Niech w nasze umysły, więcej ducha nastanie …
I ciągłego pośpiechu, zmęczenia, bez sensu gadanie.
Koniec temu, już czas na wieczerzy zasiadanie,
Zewsząd słychać zatroskane gospodyni wołanie.