Tak w adwencie. Kościół w Słobodce, Białoruś

Skrzydła tego Anioła to płatki
Śniegu który nie spada w krzyku
Tylko ciszą otula białą
I na piersi nastoletniej matki
Kładzie lekkie pasma błękitu
Aby słowo ciałem się stało

Włosy tego Anioła są miękkie
Przesypują się dźwięcznym poszeptem
Gdzieś pomiędzy spełnieniem a krzykiem
Oczy tego Anioła są piękne
Ciepłe łzy ma na rzęsach okrzepłe
A na wargach anielską muzykę

I poczęło się Dzieciątko Białe
O anielskich niewiadomych włosach
I poczęło się dzieciątko boże
Tak to słowo staje się ciałem
Więc mu fiołki rozsypię na oczach
I w stajence serca je położę

dodane na fotoforum:

Słowo i obraz

jairena 2008-12-04

Coś się rodzi, nieoczekiwanie, niespodziewanie " między spełnieniem a krzykiem" ..., Jakie to piękne i wzruszające: w stajence serca.... Z całego serca życzę Ci Ewo, by każde słowo -ciałem Ci się stawało i w postać wiersza się przeobrażało:) . I nieważne, czy juz jesteśmy na tyle dorosli, na tyle dojrzali i przygotowani..., ważne by mieć obok siebie stajenkę serca. I z takim to akcentem życzę Ci wszelakiego dobra!

aannaj 2008-12-05

Te malowidła i freski nad głową w kosciołach są takie piękne , w każdym kosciele ta cisza Anielska skłania do chwili zamyslenia nad tym ..kim jestem i dokąd zmierzam. Miłego dnia Ewuniu ::)) Piękna całosc...