(0)
Zasrebrzył się horyzont, a żurawi odlot
Klangorem złamał ciszę tego przedwieczoru
Za rzeką kozła fiknął prześwietlony obłok
Powietrza drżąca misa pełna jest koloru
Na parapecie wróbel zaszarzał na chwilę
Łagodne złoto słońca przeplotło się z cieniem
W nagą gałąź jaśminu ostatnie motyle
Spłynęły. I sen z ciszą otuliły ziemię.
I staje się październik. Smutny, wygłodniały
Za nim idzie listopad. Szary i ospały
dodane na fotoforum:
nestor 2008-09-24
Nastrojowy krajobraz i ta poezja wspaniała , przejmująca . To coś jakby uczta duchowa , przynajmniej ja to tak odczułem. Wielkie dzięki Ewuniu !
malin 2008-09-24
W moim sercu
W moim sercu róż kwitną kielichy,
Bielsze niźli na muraw kobiercu.
Wystrzeliływ nim w ranek ów cichy,
Gdyś złożyła swą skroń na mym sercu.
W cichym sercu mym śpiewa ptak złoty,
A przyleciał w me piersi bezdomne,
Gdyś szeptała mi słowa tęsknoty,
Których nigdy już tu nie zapomnę.
Leopold Staff
Ten wiersz wyraźnie mówi o moim zafascynowaniu Twoją poezją, Ewuniu ja już jestem od niej uzależniona. Rano wstaję i pierwsze co robię , to patrzę czy wstawiłaś nowy wiersz:)) To jest jak obłęd.****
edyta27 2008-09-24
Witam! Ładne zdjęcie! Pozdrawiam i dziękuję za komentarze i życzę miłego dnia :)))
jairena 2008-09-24
I jesień swoją muzykę ma:) I wcale nie smutną, bo dającą nadzieję, że to co odchodzi , odejść musi, by mogło przyjść czy też powrócić nowe, nowsze, ...Może dlatego , że nie możemy uzurpować sobie prawo do bezwzględnej własności, lecz ...trwać w ciągłym oczekiwaniu...i cieszyć się z powrotów:))) . Ot..., takie to te zawirowania:)))Piękny wiersz, bo w nim mądrość jest! Kłaniam Ci się Ewo:) i nieustająco zyczę ,by Wena krążyła wokól Ciebie;)))
jairena 2008-09-24
Dziekuję Ewo... uśmiech za uśmiech:)
wildbird 2008-09-24
jestem tu już kolejny raz )))
Wiersz śliczny...ale ja się nie poddaję jesieni jak widziałaś u mnie))
Pozdrawiam serdecznie Ewo))
patyk 2008-09-25
podoba mi się ten krajobraz, te jego nasycone kolory. dziękuje, za komentarz u mnie.
helcia 2008-09-25
Jesienny wiatr.
Lasy, pola, łąki w deszczu
Słońce za chmury odeszło
Wszystkie barwy zniknęły
Ptaki wysoko szybują
Zwierzęta do nor umknęły
Co się dzieje?
Niebo szarzeje
Wiatr już silnie wieje
Drzewa swój pokłon ziemi oddają
Wszystko wokół wiruje
Król piorunów w ziemię uderza
To jego wielka potęga
Nagle zrobiła się cisza
Lekki wiaterek chmury rozwiewa
Słońce swoimi promieniami rozgrzewa
Wszystko wraca do życia
Nadchodzi jesień w szarobrązowej sukience
A po niej przyjdzie zima
własne
strus 2008-09-26
pieknie napisane!!:))jesień !!):)nareszcie!!:)))
aannaj 2008-09-27
Lubię pazdzierniki pełne Babiego lata ,przesmykujących promieni słonca między gałązkami złotych lisci. Śliczny widok zmierzchu.....
