(0)
Może ty ziemio mnie i nie chcesz,
Może i po mnie nie zapłaczesz,
Zakrzywi się, jak co dzień przestrzeń,
I nic nie stanie się inaczej,
Nie wiem gdzie sens moich przeznaczeń-
Ani oddaleń,
I nic się przecież nie odmieni,
I nic się w pamięć nie przekuje,
Ale ja z tej wyrosłam ziemi,
Z tych łąk i pól i z tych strumieni,
I one na połaci cieni-
Karmią mnie żalem.
dodane na fotoforum:
jairena 2008-07-14
Dlaczego my uzurpujemy sobie prawo do skrawka ziemi? Przecież , jeżeli dano nam zycie to i dano nam wszystko co na tej ziemi:))) Wiersz piękny, ale Ewo, jeżeli umiłowałaś tamten skrawek, to i on umiłował Ciebie!. Jakże obraz "obrazuje" cały wiersz... ta płynnośc i bezkres...a jednak bliskość. No cóż Ewo:) a radośnie też było? :) Ludzie też byli?:) Bardzo serdecznie pozdrawiam:)
aannaj 2008-07-14
Jak samotny biały żagiel........
Piękny widok, sliczna fotka a wiersz jest jego odbiciem refleksyjnym i tęsknym. Pozdrawiam i miłego wieczoru życzę ::))))
malgos29 2008-07-16
Pięknie u Ciebie ! Miłego dnia !!
