(0)
Na Białorusi trzeba mieć serce gotowe
Na krzyk rodzącej ziemi, najdłuższy, najprostszy,
Ziemi srebrnego żyta, żółci rzepakowej,
Ziemi gdzie się błąkają pokrzywy i osty
I na ten krzyk jedyny serce odpowiada,
Bo tu na Białorusi serca mówią wierszem,
A kiedy mgła wieczorna nad polem osiada
Wszystko staje się inne, niezbadane, pierwsze.
I można tutaj spotkać duchy uśmiechnięte,
Wystarczy tylko oczy zatrzymać na chwilę,
Wystarczy rozgnieść w palcach rumianek i miętę
I zawirować z wiatrem na polnych dróg pyle.
jairena 2008-06-06
... i wszędzie, gdzie wiatr, deszcz, gdzie trawa rośnie, ptak spiewa, gdzie ludzie są rodzą, gdzie pnie są pną ku górze:) , wszędzie gdzie można wzrok zatrzymać, spotkać nie tylko duchy uśmiechnięte:) ...wszędzie tam, gdzie coś z siebie zostawilismy:) jest pięknie :))) Mądre słowa w Twoim Ewo wierszu są... i nie na jeden raz czytanie, ale na cały czas myślenie:) Najserdeczniej Ciebie pozdrawiam i dziekuję za to, że chyba bardzo polubiłaś Pnie:)))
jairena 2008-06-06
Ewa:))))))))) Ja tylko cytuję :)))))" Niech trzyma się swojego miejsca z całej siły korzeni. No i pojechałam nostalgicznie" :))))))))) Uczmy się od Pni:))))
akineis1 2008-06-06
no to poczytałam o Białorusi. I wiem już gdzie jest Grodno. Tam mieszkała przed wyjazdem na Ziemie Odzyskane (bądź utracone, zależy jak na to spojrzeć) moja znajoma. Opowiadała (podsłuchiwałam jako dziecko), że mieli rytuał picia herbaty z cukrem na prikusku. Czyli zagryzali kostkę cukru i popijali herbata. A potem w okolicach Wielkiego Głodu (1936/38) cukier mieli do czaju tylko na prigliatku...
może dlatego Twoja Mama nie tęskni? Wiesz tam było naprawdę ciężko, na Ukrainie zmarło z głodu 7milionów ludzi w jedna zimę. W czasie 5 lat wojny w Polsce zginęło 5 milionów.
Białoruś nie miała lepiej. Stalinizm, wojna, powojnie... to są traumy, o których być może chce się tylko zapomnieć... nie pamiętać....
Poczytałam sobie o Białorusi..... o tym, co spowodował tam wybuch reaktora w Czernobylu (dość blisko), o władzy i wielu różnych problemach.... i wiesz, myślę sobie o pewnym staropolskim przysłowiu o cudzym i swoim, i o tym, że nie wszystko musimy wiedzieć i czasem czuć jest o wiele ważniejsze...
w każdym razie wiersz jest piękny bardzo głębokim pięknem. O tej miłości, bez której można żyć i mieć serce puste jak orzeszek....i korzenie wyrwane przez wiatr.... i o owocowaniu :) Cudnie owocujesz Efkam.... być może właśnie dlatego.... :)
niunia 2008-06-07
--------------`(¯`'*.•♥•.*'´¯)•♥•
--------'(¯`'*.¸(¯`'*..*'´¯)¸.*'´¯)'•♥•
--(¯`'*.¸(¯`'*.¸_¸.**.¸_¸.*'´¯)¸.*'´¯)•♥•
(¯`'*(¯`**.¸_¸.*'´¯¯`'*.¸_¸.*'´¯)¸.*'´¯)•♥•
----- ---«´ Słodkich snów » ----------
(_¸.*(_¸.*'´¯`'*.¸__¸.*'´¯`'*.¸_)`'*.¸_)•♥•
----(_¸.*'´(_¸.*'´¯`''´¯`'*.¸_)`'*.¸_)•♥•
--------'(_¸.*'´(_¸.**.¸_)`'*.¸_)•♥•
--------------`(_¸.*•♥•*.¸_)•♥•
Dobranoc :))
strus 2008-06-07
bardzo ładnie!:)
starsza 2008-06-13
Nie zajrzałam tutaj poprzednio...wiersz , jeszcze go nigdzie nie czytałam...szkoda że nie ma autora bo może ma w swoim dorobku jeszcze inne...pozdrawiam.
