Stół

wildbird 2008-05-14

zdjęcie piękne, ale wiersz taki smutny i pesymistyczny...
pozdrawiam serdecznie ))

jairena 2008-05-14

I przy moim stole także coraz więcej miejsca, kiedyś wydawał się taki mały…” i tak mijają , i być przestają” Widzisz Ewo, w każdym Twym pięknym i mądrym słowie tyle siebie odnajduję… Masz w sobie szczególny dar utożsamiania się z każdym , Ty wiesz do kogo piszesz!. Chyba jesteś Wieszczką! Nie chyba - Jesteś ! Bardzo serdecznie Ci się kłaniam:))

Ps. Zapewniam Ciebie, iż w moim Klubie jesteś Pierwszą Damą:))))

ziutal 2008-05-14

Efkam doskonały opis rzeczywistości. Czy ja kiedykolwiek powiedziałem Ci że jesteś wielka? To właśnie Ci mówię. Publiczność jak zwykle dała wiadomo czego :))) Zastanawia mnie tylko czy też bierzesz udział w tej uczcie ślepców? Jeśli tak to jaką funkcję tam pełnisz?
Serdeczne Słoneczne Pozdrowienia ...

aannaj 2008-05-17

Pozdrawiam Cię milutko i życzę miłego rodzinnego wieczoru ::)))

wladzia 2008-05-19

piękne strofy z głębokim sensem,dlaczego Cię tak długo nie ma,odezwij się - serdecznie pozdrawiam i miłych dni życzę (u nas pada ciągły deszcz
jest zimno i wszystkie moje plany działkowe na nic)........

brzoza 2008-05-19

"Zaproście mnie do stołu
Zróbcie mi miejsce między wami........."

Serdecznie witam i pozdrawiam:)

malin 2008-05-20

Ewuniu tęsknię za Tobą:(((((

jairena 2008-05-21

I ja;(((((

margo74 2008-05-21

Witaj Ewo ;))) fantastyczny (żuczek?) ;))) .... pozdrawiam cielutko ;))

margo74 2008-05-22

pozdrawiam cieplutko ;)))

fanabe 2008-05-22

straszny wiersz Ewo, ale jakże prawdziwy...

eskimoska 2008-05-24

bardzo ładne zdjecia:0 pozdrawiam

akineis1 2008-05-26

po pierwsze stol odbija dotyku glodne dlonie, ktore nie moga sie spotkac, bo nie sa same. A moze to tylko komus sie wydaje, ze obie dlonie sa glodne, a jest tylko jedna glodna dlon. To jest niejasne. W kazdym razie obrus przerywa zabawe
ci inni nie sa zimni, nie biora w tej grze udzialu, sa beznamietni po prostu, ale przeszkadzaja, szczegolnie smiertelnie glodnym z pozadania myslom....
politura moglaby odbijac jak sie splataja.... a odbija pustke.... i wszystko staje sie przeszkoda, przyjaciele przestaja byc.... jest tylko mysl namietna, gleboko ukryta.
A potem on (ona niewazne) odchodzi i wieje zimny wiatr... choc zostaje przy stole wyobrazenie, ale ono nic nie mowi, niczego nie robi.....

Pytanie Ziutala jest jak najbardziej niedyskretne..... ale zgadzam sie z nim. Doskonaly opis rzeczywistosci....