Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej

Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej

Sanktuarium składa się z następujących budynków: kościoła pw. Nawiedzenia NMP, ołtarza polowego, kaplicy nad źródłem, klasztoru, dzwonnicy, domu pielgrzyma.

Pochodząca z 1559 r., najstarsza część kościoła ma charakter gotycko-renesansowy.

Po północnej stronie kościoła znajduje się klasztor składający się z czterech skrzydeł. W latach 1963-1967 przeprowadzono gruntowną modernizację budynku kościelnego, ostatni zaś remont – na 600-lecie Sanktuarium – w 1988 r. Wtedy też wykonano nową polichromię. W latach 1984 – 1986 ustawiono w parku 15 kapliczek różańcowych. W 1994 r. wybudowano wolnostojącą dzwonnicę. W ramach obchodów Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia Chrześcijaństwa wybudowano ołtarz polowy, kaplicę nad źródłem potoku oraz wzdłuż muru przyklasztornego wybudowano 14 stacji Drogi Krzyżowej. Późnobarokowy główny ołtarz oraz ołtarze boczne pochodzą z pierwszej połowy XVIII w. Ołtarz główny, z cudowną figurką MB Leśniowskiej, pochodzącej z XIV w. był przerobiony w 1856 r. i odnowiony w 1956 r. Drewniany, rokokowy portal w fasadzie zachodniej pochodzą z drugiej połowy XVIII w., późno rokokowe stalle, balustrady oraz konfesjonały z 1782 r