Taki sobie wiersz o ptakach i kwiatach
Rozsiałaś swoje dzieci po świecie, jak nasiona
i niektóre korzenie głęboko zapuściły,
teraz chcesz je przekonać,
że jesteś dobrą matką, by z powrotem wróciły.
Jak ptaki odlatują gdzieś w dalekie krainy,
by przetrwać trudną zimę, gdy szukają jedzenia,
wracają na niziny,
bo tak jest w naturze, tu jest miejsce rodzenia.
Tymczasem lato mija, jedno, drugie… które?
A matki wciąż czekają, zaśniedziałe nadzieją.
Przepowiednie ponure,
zapominają miejsca informacją nieszczerą.
Kwiaty gdzieś kwitną złote
na obcym polu. Wiara
czyni cuda ich płatkom,
kierują je do słońca.
Kochaj nas wszystkich równo,
Ojczyzno nasza, matko,
nikogo nie odtrącaj.
Autor: HENO
wesolla 2010-01-11
Ale główki pochowały..dobranoc
agus73 2010-01-11
poszły spać.........dają znak że już trzeba spać......więc cichooooo, żeby ich nie obudzić........DOBREJ NOCKI.....EDWINIE.......::)))
gooja 2010-01-11
Mrozy idą mam nadzieje że nie zamarzną...
mpmp13 2010-01-11
Dobrej nocy Edwinie....Kolorowych snów.Daje zima wszystkim "w kość"...Biedne łabędzie.
(komentarze wyłączone)