Grzybiarka z seri o Andzi - pisane gwarą


Wysłała Andzia chłopa do lasu
By narwoł grzybów i by zawczasu
Póki jest wysyp, nazaprowiała
By zimum pełnum spiżarnie miała
Chłop wsiodł na rower i mknie w te pyndy
Łazi po lesie, gdzie sum te myndy?
I tak pod nosym sobie przeklina
Gdy nagle stoi przed nim dziewczyna
Kiecke to takum krociutkum miała
Że ledwo co i tam przykrywała
Czerwune szpilki, wymalowano
I w lesie dobrze zorjyntowano
Chłop się i pyto, coś ty za lalka
Una z uśmiychym, jom jest „grzybiarka”
Idunc du chłopa tak się potknuła
Szminkum kołnirzyk, mu obrudziuła
Chłop się przestraszuł, wjy co się śwjynci
Przywołoł obraz Andzi w pamjynci
Wsiodł na rower i szybko zmyka
Zapumnioł nawet z lasu koszyka
Wpodo du dumu taki zdyszany
A gdzie mosz grzyby, mynżu kochany?
Co to za zwierze, tak cie spłoszuło
I z lasu pyndym tak wykurzuło
Gdy nagle Andzia szminke ujrzała
Prawie ze złości pozielyniała
Długo nie myślunc tak się machnuła
Że prawe oko chłopu podbiuła
Gdyby nie zwykło leśno grzybiarka
Była by pełno Andzi spiżarka
Munż by mioł grzyby tak jak przed rokjym
A zostoł teroz z śliwkum pod łokjym

Autor: Angela T