na solone

"Koniec lata się zbliża
ogromnymi krokami,
ranki mgłą witają
i zimną rosą,
tylko ptaki jeszcze śpiewają
najpiękniejsze swe trele,
a ja czując pod stopami
mokrą trawę pragnę pobiec,
na łąkę by zatańczyć
z wiatrem i ze słońcem,
być może po raz ostatni walca,
w zwiewnej sukience
nim mnie oplecie,
srebrną nicią
pajęczyna babiego lata,
z cichą zadumą usiądę
pod jarzębiną,
wtedy cicho zanucę
piosenkę dobrze mi znaną;
a mnie jest szkoda lata,
niech mówią co chcą
o mnie,
a mnie po prostu jest ża