Zakochała się zima w lesie....

Zakochała się Zima w lesie
Oszalała
Cały dzień i noc białym puchem sypała
Przystroiła konary w zwiewne szale
Aby zimna nie czuły już wcale
Gałązeczki otuliła poduchami
Śpijcie smacznie, a ja zajmę się wami.
Świat zabielił się, w słońcu rozzłocił
blask księżyca mu srebra dorzucił.
Patrzy Mróz i wzdycha tęskliwie:
- Co w tą Zimę wstąpiło, sam nie wiem?
Chciałbym spędzić z nią czas swój na zawsze
Ale ona już kocha.
Lecz nie mnie.
Westchnął znowu , długo, smutno, mroźnie
I oszronił zieleń igieł sośnie,
I zasłonił jarzębinie korale,
Niech nie stroją w czerwienie zimy wcale.
A ta hula z zawieja , z zamiecią
Leśne dróżki ukrywa pod śniegiem
No i poszedł, smutny, zamyślony
Poszedł szukać jakiejś innej żony.
Za to Zima, lasem otulona,
zakochana, trochę roztargniona
Skute lodem rzeki srebrzy, złoci……
Czy jest piękna?
Sam to osądź..

PIĘKNEGO WIECZORU DLA WSZYSTKICH ODWIEDZAJĄCYCH:)