Tadeuszu nasz Patronie,
miej nas zawsze w swej obronie,
Nie gardź naszymi prośbami,
Chciej zlitować się nad nami.
Gdy ułomniśmy i grzeszni,
Strzeż nas pożądliwych myśli,
Niechaj zawsze wszyscy wszędzie,
Boga mamy wciąż na względzie.
Lecz najbardziej już przy zgonie
Duszy naszej strzeż Patronie,
Byśmy w niebie z Tobą żyli,
Tam na wieki się cieszyli.