niebieskie róże

Każdego dnia kwitły uśmiechem, nakrapiane rosą i łzami,
kiedy mi je dałeś.
Stały dzielnie w moim wazonie,
zawsze niebieskie,
zawsze szczególne
niebieskie róże od Ciebie,
Gdy byłeś dumnie,
otwierały swe błękitne pąki,bez końca piękne i silne...
Lecz pewnego dnia
Ty gdzieś przepadłeś,
zniknąłeś bez słowa,
a dni mijały przyodziane w te
więdnące teraz róże niebieskie com zawsze od Ciebie dostawała.
I zmieniały się w szarość rdzawą
i granat smutku.
I usychały w wazonie bez życia.
Wylałam więc gorycz myśli z flakonu z szeregiem pytań co w rozumie dreptały.
...cóż lecz te róże Twoje zostały...
suche bez barwy,
bo dziś nie pamiętam
jaki one kolor wtedy miały,
i kiedy błękit ich pozwoliłam
z pamięci wymazać,
kiedy opadłe płatki ukryłam w pudełku,
chaos wdarł się ukradkiem,
znów po latach wracasz,a ja milcze i tylko patrze...przynosisz jak wtedy
niebieskie róże,
a te w pudełku moim które wtedy schowałam zakwitły na nowo,
znowu niebieskie były....

autor ja:))))