Na lewym brzegu Strawy w XIII wieku istniał gród. Większego znaczenia nadały mu zjazdy i wydarzenia o znaczeniu ogólnopaństwowym, które odbywały się tu w XIV wieku. Częstymi gośćmi byli wówczas w Piotrkowie królowie polscy. Z kronik Janka z Czarnkowa wiemy, że w związku z tymi wizytami Kazimierz Wielki polecił zbudować tu obronną rezydencję, która Zamek Królewski został zbudowany na polecenie króla Zygmunta I Starego
przez budowniczego królewskiego, mistrza Benedykta z Sandomierza
w latach 1512-1519. Tutaj król przyjmował senatorów Korony i Litwy oraz
posłów zagranicznych, układał program polityczny z doradcami,
podpisywał dokumenty państwowe, przywileje rodowe i miejskie.
Budowla gotycko-renesansowa z cegły i piaskowca,
czterokondygnacyjna, na podstawie zbliżonej do kwadratu (18,45 x 20,25m).
Mur z cegieł o grubości dochodzącej nawet do 240 cm.
Całość wieży przykryta dachem namiotowym czterospadowym. W takiej formie dach został
odbudowany w 1670 r. po wojnach szwedzkich. Jednak pierwotnie dach przedstawiał
się inaczej. Ściany wschodnia i zachodnia były zwieńczone wysokimi trójkątnymi
szczytami, a na szczycie dachu postawiono dużego srebrnego orła, który
przetrwał tam do 1840 roku. Podczas zaborów zamek został ogołocony
z pamiątek polskości i został przerobiony na wojskową cerkiew.