.............................

Dziś o starości
Poczucie, że \"wypełniło się\", że już więcej nic stać się nie może, że weszło się już na drogę prowadzącą ku zniedołężnieniu i śmierci, jest chyba najtragiczniejszym przeżyciem starości.
Człowiek stary broni się przed tym poczuciem drobnymi celami i troskami dnia codziennego, koncentrowaniem się na dolegliwościach niedomagającego ciała, szukaniem przyjemności w sprawach, na które dawniej nie zwracał uwagi. Ale pod tym różnorodnym kolorytem dnia codziennego kryje się ciemne tło poczucia końca wszystkiego.
Starość jest nieunikniona. Im więcej się z nią walczy, im trudniej jest fakt jej zaakceptować, w tym ostrzejszej formie ona występuje. I obserwuje się paradoksalne pozornie zjawisko, że ludzie, którzy przyjmują swoją starość nie robiąc z niej problemu, są młodsi od tych, którzy chcą za wszelką cenę zachować swoją młodość.
Antoni Kępiński \"Rytm życia\"