(4)
POWITANIE
Pajęczyna powietrznych chodników
pozwala mi się osunąć
w sypki piaszczysty wąwóz
kolejowych szyn
wiodących z nikąd do nikąd
poprzez słoneczną pustkę
Z niej wyłania się wyniośle
i spogląda stuletnim okiem
tylko kwiat agawy
Tak wita mnie Andaluzja
świetlista i niewiadoma
i właśnie ruszam w nieznane.
