(2)
"Bywają ludzie, którzy przechodzą przez życie i świat tak lekko i niezauważalnie jak promyk słońca w dzień pochmurny z nagła przebiegający przez pola i lasy. Ktoś gp być może zauważy i zapamięta - ale nie na długo. Nie pozostawiłpo sobie żadnego śladu. Nie ogrzał niczyich rąk, nie rozweselił niczyjego serca. Był - lecz jakby go nie było. Zaświecił - ale jakby nie zaświecił. Zaledwie musnął czyjeś ramię, na krótką sekundę ożywił szarość dnia. Tak właśnie wielu ludzi przechodzi przez życie, a gdy umrą, nawet nie wiadomo co - oprócz daty urodzenia i śmierci, oprócz imienia i nazwiska - napisać na mogile. Ich groby zresztą zazwyczaj bywają równie nijakie jak życie - nie zauważa się ich. A jeśli ktoś przypadkiem się przy nich zatrzyma, przeczyta imię i nazwisko, dowie się ile lat żył - bezwiednie pyta siebie: po co żył? Co komu przyszło z jego życia? Co uczynił dobrego lub złego? Jedynym usprawiedliwieniem takiego losu jest tylko fakt, że ktoś ten po prostu żył, jadł i spał, zajął miejsce na cmentarzu"
Zbigniew Nienacki "Raz w roku w Skiroławkach"
dodane na fotoforum:
