Las mały i wielki
Stoi las, wielki las.
Sosny takie wysokie, wysokie, wysokie,
że sobie ręce podają z obłokiem.
Dęby takie potężne, potężne, potężne,
jak baszty zamkowe, jak wieże.
Buki takie ogromne, ogromne, ogromne,
jak jakie wojsko stukonne.
Mrówka ciągnie cieniutki patyczek,
poziomka chowa pod listkiem rumiany policzek.
Żuczek ma złote skrzydełka,
na jagódce świeci rosy perełka.
Maślaczek w białym kołnierzyku
niesie synka w mchowym koszyku.
I żywicy kropla, i biedronka,
i ślimak, i pajęczyny koronka −
to wszystko las, wielki las.
Anna Kamieńska
myszka2 2018-10-27
Bardzo ładny wiersz i piękny las jesienią, lubię wędrować po lesie tam tak spokojnie, cicho:)