(2)
Historia parafii
Dekret lokacyjny dla miasta Rymanowa został wydany 15.03.1376 r. przez kancelarię książęcą dla Władysława Opolczyka, w czasie jego pobytu w Sanoku. Nadano ten dekret Mikołajowi synowi Reimanna, późniejszemu wójtowi rymanowskiemu, aby na polach nieistniejącej dzisiaj wsi Cisna i Ladzin założył miasto na prawie magdeburskim, pod nazwą Władysławów (Ladislavia). Nazwa ta wzięta od imienia Władysława Opolczyka wnet ustąpiła na rzecz nazwiska Reimannów, czyli po spolszczeniu Rymanów.
Kościół w Rymanowie.jpg
Historyk Długosz podaje, że Sobiesław z Oleśnicy Sienieński fundował parafię Rymanów w 1412 r. i wystawił drewniany kościół. Parafię często niszczyli zbójcy Beskidu zwani „Latrunculi Beskidenses”. W XVI w. ówczesny właściciel Rymanowa Zbigniew Sienieński oddał kościół arianom, który przez 22 lata był przez nich używany (1565-87). Nowy właściciel Rymanowa Marcin Stadnicki oddał kościół katolikom. Arianie stawiali w kościele pomniki swoim zmarłym. Jeden z nich w stylu renesansowym ze względu na swoją wartość artystyczną, został przeniesiony do kaplicy obecnego kościoła. Jest to pomnik Jana Sienieńskiego, kasztelana halickiego zmarłego w Słucku w 1580 r. i jego żony Zofii z Paniowa. W marmurze tego pomnika jest wyryty wiersz Mikołaja Reja: „Na groby”.
Historia kościoła
Rymanowski kościół w stylu barokowym zbudował własnym kosztem słynny w historii Józef z Tenczyna Ossoliński w 1779. Kościół został konsekrowany pod wezwaniem św. Wawrzyńca w 1788 r. W roku 1839 został zniszczony przez pożar. Odbudowano go w 1841 r.
We wrześniu 1944 r. w czasie działań wojennych również uległ zniszczeniu. Spłonął dach, wieża i częściowo runęło sklepienie. Po wojnie kościół odbudowano. Wymalowany został w 1964 r. przez Stanisława Szmyca z Krakowa. Ołtarze konserwował Adam Rachtan z Krakowa w 1967-70 r.
W głównym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej Bolesnej namalowany na desce. Według dokumentów archiwum krośnieńskiego jest on darem króla Władysława Jagiełły. Biskup Sierakowski w 1745 nazwał go łaskami słynącymi, a biskup Pelczar w 1902 r. koronował.
Organy firmy Rieger z 1887 r. mają 24 głosy. W przedsionku stoją dwie figury św. Piotra i Pawła ze starego kościoła w stylu rokoko. W podziemiach jest sarkofag ze zwłokami fundatora kościoła Józefa Ossolińskiego. W bocznej wieży koło kościoła są dwa dzwony z XVII w. W zakrystii dwa ornaty z fraków szambelańskich. Jeden z sukien dawnych pań, a drugi z czepców dawnych mieszczanek, z czego można wnioskować jak bogate było dawniej mieszczaństwo.
(NET)
dodane na fotoforum:
