MIŁEGO DNIA ŻYCZĘ

II Niedziela Wielkiego Postu

Ewangelia przenosi nas na górę Przemienienia, na górę Tabor. Tam Apostołowie Piotr, Jakub i Jan są świadkami najbardziej chyba tajemniczego i niezwykłego wydarzenia, które jest opisane w Ewangelii, czyli Przemienienia Jezusa.
Św. Łukasz Ewangelista pisze: „Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe.” Czasami ludzkie słowa są za małe, żeby opisać to, co się przeżywa. Trzej Apostołowie jako jedyni zobaczyli bóstwo Jezusa. Do tej pory widzieli Go zawsze jako człowieka; człowieka niezwykłego, wielkiego, wybitnego, ale jednak człowieka. Wiara w bóstwo Jezusa dopiero zaczynała kiełkować w ich sercach.

Bóg, poprzez głos z obłoku wezwał Apostołów do posłuszeństwa Jezusowi jako swojemu Synowi. Św. Łukasz pisze: „…z obłoku odezwał się głos: <<To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie>>.”

Możemy się zastanawiać, dlaczego Jezus wziął Apostołów ze sobą na górę Tabor?

Prawdopodobnie chodziło o to, aby wzmocnić ich wiarę przed tym, co ma się wydarzyć. Aby pokazać im swoje prawdziwe oblicze. Aby wtedy, gdy Jezus będzie cierpiał, kiedy będzie bity, poniżany, odrzucony nie zapomnieli, kim o¬n jest naprawdę. Aby ich wiara przetrwała to doświadczenie.
Wielki Post, który przeżywamy jest, a może lepiej powiedzieć powinien być dla każdego z nas czasem takiego wyjścia na górę Tabor, na górę Przemienienia.

Właściwie całe nasze życie powinno być dążeniem do przemiany życia, do pomnożenia dobra i przełamywania naszych wad, naszych słabości i grzechów, ale Wielki Post zawsze jest taką dobrą, wyjątkową ku temu okazją. Przecież właściwie wszystko to, co w tym czasie podejmujemy temu jednemu ma służyć.

Można też powiedzieć, że próbujemy tak, jak Apostołowie zobaczyć prawdziwą Twarz Jezusa.

(z netu)
https://www.youtube.com/watch?v=bHkkgS-mm58

https://www.youtube.com/watch?v=SDOhOUnYcjk
Sursum Corda - Rozpięty na ramionach