Cieplice

Cieplice

Ludzie żyją zbyt szybko,
Brak im czasu na słowa,
A tu, u mnie
Czeka poezja gotowa.
Może słowa proste,
Może nazbyt przyziemne,
Ale one właśnie dla Ciebie,
Ode mnie.
Co odczuwam i myślę
W słowach tych zostaje
Papier przyjmie wszystko
A ja Wam to daję,
Byście ocenili
Ile słowa warte
Kiedy człowiek szczęśliwy,
Kiedy serce rozdarte,
Kiedy złość,
A kiedy uśmiech na twarzy widnieje,
Kiedy noc ciemna
I kiedy na dworze dnieje,
I kiedy obok świat toczy swój czas,
Czy my zawsze wiemy,
Co mieści się w Nas?
Może jestem dziwadłem ,
Może to ja nic nie rozumiem,
Ale robię to, co lubię
Co chyba umiem ...
Nie dla nagrody,
Aplauzu, poklasku,
Ale też nie dla złości i wrzasku ...

Tamara Rzuchowska

(komentarze wyłączone)