Dziwne pragnienia
"Pragnę powiedzieć wiele słów ciepłych ,
gdyż marzę aby one odwlekły
dni pełne smutku i pustki wielkiej.
Ale nie powiem. Na przekór wszelkiej
zmienności myśli, słów i nastrojów
szukam spokoju.
Pragnę powiedzieć wiele słów miłych,
aby wyrazić w nich z całej siły,
że wciąż koło mnie jest bardzo pusto.
Ale nie powiem - na przekór gustom
nie chcę za bardzo uczuć wylewać,
bo zaczniesz ziewać.
Pragnę znów usiąść przy tobie blisko,
by poukładać w swym życiu wszystko,
lecz nie przysiądę się jednak wcale
i nie myśl sobie, że znów się żalę
zamiast rozsądnie w koło popatrzeć
by przeszłość zatrzeć.
Właśnie przestałam pragnąć cokolwiek,
także nie lecą już łzy spod powiek
z nadmiaru smutków i samotności.
Lecz nie mam chęci zapraszać gości,
aby stworzyć sztuczny tłok
na chwilę, na dzień, na rok."
/ Ewa Willaume-Pielka /
jonna 2013-01-15
Duży teren, a zima dodaje mu uroku.....W ciszy ukryte są marzenia serc wielu.....Oby się spełniły.....
(komentarze wyłączone)