Neapol

Podneapolitański wulkan. Jeden z najbardziej znanych wulkanów Europy, a może i świata. Jego widok znad Zatoki Neapolitańskiej wpisał się niejako w wizytówkę tej części Włoch. A na pewno samego Neapolu.

Pod względem geotektonicznym Wezuwiusz, zaliczany do stratowulkanów. Jest to wciąż aktywny masyw. Początki jego aktywności sięgają okresu sprzed około 16 tys. lat. Najbardziej wzmożonym okresem aktywności wulkanu były lata 1631-1872. Według ostatnich pomiarów, jego wysokość wynosi 1281 m n.p.m., głębokość krateru – 230 m, średnica – 550-650 m. Brzeg krateru ma obwód 1400 m. Dzisiejszy stożek znajduje się na kalderze utworzonej podczas wybuchu z 79 roku. Niewątpliwie sławy (raczej tej ciemnej) dodał wulkanowi wybuch, który miał miejsce 24 sierpnia 79 r., Wówczas w kilka chwil pod gorącą lawą znalazły się Pompeje, Herkulanum i Stabie. Do dziś w Pompejach istnieją wykopaliska, wśród których możemy oglądać zmumifikowane szczątki ludzkie, które zastygły w czasie owego dnia.

Co ciekawe, Wezuwiusz to jedyny czynny wulkan na stałym lądzie Europy. Znajduje się tu znane obserwatorium wulkanologiczne. Ostatni silny wybuch w 1944. Od tego czasu aktywność wulkanu zaznacza się przez eksplozje gazowe i wypływy lawy ze ścian stożka, a rejestrowane sejsmiczne wstrząsy mają siłę 0,5-3,6 stopnia w skali Richtera.
( Z SIECI)