Szczawnica, Muzeum Pienińskie

Maciek zza ławy

Znanym na całym Podhalu uzdrowicielem i specjalistą od ustawiania złamanych kości był Maciej Dziedzina, urodzony w 1887 r. w ubogiej szczawnickiej rodzinie. Za chlebem pojechał do Ameryki, gdzie po raz pierwszy objawił się jego talent: złożył koledze z pracy połamane kości nóg tak dobrze, że w szpitalu lekarze nie mieli czego poprawiać. Kiedy za Oceanem ożenił się ze szczawniczanką z pochodzenia, postanowił wrócić do rodzinnej miejscowości i zamieszkać za ławą (czyli mostkiem) na Grajcarku. Zajmował się wyrobem kierpców i ciesielką, był jednym z budowniczych kaplicy na Sewerynówce, plebanii i willi „Wanda”. Ale Maciek przede wszystkim leczył: nastawiał złamane kości nie tylko ludziom, ale też zwierzętom gospodarskim. Mimo że ukończył tylko cztery klasy austriackiej szkoły, „naprawiał” kości nawet w przypadkach, kiedy lekarze nie dawali żadnych szans na pomyślną rehabilitację pacjenta, a zdjęcia rentgenowskie dowodziły jego perfekcjonizmu. Pogrzeb Maćka w 1958 r. zgromadził tłumy mieszkańców, a w setną rocznicę jego urodzin ulicę przy której mieszkał nazwano imieniem uzdrowiciela z Szczawnicy.
(Z NETU)