(0)
Słup graniczny z 1545 roku pod wsią Bogusze, postawiony na trójstyku dawnych granic:
Korony Polskiej, Wielkiego Księstwa Litewskiego i Prus. Słup jest jednym z najstarszych tego
typu zabytków w Polsce. Wysoki na około sześć metrów słup graniczny z 1545 roku ma
charakter unikalny nie tylko w skali krajowej. Pomnik tworzy murowana kolumna z cegły o
podstawie kwadratu - wymurowana i otynkowana na biało - zwieńczona daszkiem z czerwonej
dachówki. Obiekt ten stoi na wybrukowanym kamieniem podłożu. Na wschodniej ścianie słupa
wmurowana jest tablica z czarnego marmuru, upamiętniająca osadzenie na tych terenach
granicy trzech spierających się ze sobą przez kilka wieków sąsiadów. Na tablicy wyryty jest
łaciński napis, który w przekładzie Antoniego Wiśniewskiego w języku polskim brzmi: "Kiedy
Zygmunt August sprawował rządy w państwie ojca a (jednocześnie) margrabia Albert I
panował, ów nad Jagiełły dwojga imion starodawnymi grodami, ten nad krajem Prusów w
pokoju piastował władze, wzniesiony został ten słup, który miał oznaczać linie graniczna kraju
oraz rozgraniczać tereny obu władców roku 1545. miesiąca sierpnia. Nad tablica umieszczone
sa dwa herby z wizerunkami litewskiej Pogoni i Prus Ksiazecych: brandenburskiego orła z korona na szyi i litera S na piersiach (oznaczaja zaleznosc lenna). Tablica z oryginalnym
napisem i herbami została zdjeta przez Niemców i przewieziona do muzeum pruskiego w
Królewcu, natomiast na słupie umieszczone sa kopie wykonane z piaskowca w roku 1907.
