Skandynawskie reminiscencje I

Kiedy jesień już podeszła bliżej, do mnie
wdzięki lata mogłem wpisać w nuty wspomnień
pospieszyłem w jej uroku bujne ślady
w kolorami spływające, cud-kaskady

Tylko zachwyt w mojej duszy już króluje
kiedy wzrokiem takie piękno obejmuję
w serce, jakby ktoś dzwoneczek srebrny wstawił
świat cudowny, niby z baśni się objawił

@ zofia

Kolejny rok Nam się kończy Kochani
https://youtu.be/IdUz4_QyMaw