Na lace spo­ro sie dzieje - to sce­na fre­netyczne­go spek­taklu i po­le bit­wy za­razem. Lecz wszys­tko sluzy jed­ne­mu ce­lowi: niesmier­telnosci. Owa­dy, które zas­po­kajaja tam swo­je zachcian­ki, nie wiedza ze w is­to­cie spelniaja uk­ryta wole kwiatów, te zas nie poj­muja, ze daja owa­dom - swoim niewol­ni­kom - nie tyl­ko zajecie ale i zycie. Tak wiec na lace egoizm jed­nos­tki sluzy szczesciu ogólu.