Kwiaty poezji na sercu wyrosłe
Mają doprawdy wielką moc.
Upajają zmysły zapachem,
Cieszą pięknem oczy
Cudnego widoku spragnione,
I kwitną wiecznie.
Zerwane choć raz w ogrodzie słowa,
Ręką miłości pielęgnowane,
Będą żyć nadal w świątyni pamięci.