NARĄBALI KOMUŚ ;)

frans 2015-03-04

Taki zimowy ciepły kadr
Twój obrazek przeniósł mnie w piękny klimat takiego starego rodzinnego czasu

asiao 2015-03-04

Cieszy mnie to, frans... Jak na razie wiosna nas nie rozpuszcza, zima niechętnie odpuszcza, więc zapas drewna się przyda ..:)

frans 2015-03-04

No ja jak na razie co dzień przepalam w piecu
i co dzień sam muszę się trochę narąbać hehehe

anijas 2015-03-04

dobrze, że tylko drewna :)

zwiecha 2015-03-04

Teraz wiem skąd się wzięło powiedzenie:

Leżeli jak narąbani....

Ale hipotetyczne ciepło jednak z tego focenia wokoło płynie:D

boxer2 2015-03-04

Fajnego wypoczynku nocą

nada1 2015-03-04

zmarzlaki jestescie wszyscy i tyle..... :)

lorenzo 2015-03-04

...i mają PRZERĄBANE:P

frans 2015-03-04

Re:W tym przypadku zdecydowanie się z Tobą zgadzam :)

miksik 2015-03-04

Fajny kadrzyk - a ja jak się na rąbię to lubię
chodzić a nie leżeć jak kłoda HAHAHA !!!!!!!
;-)

henry 2015-03-04

jakies dobre ludzie.......... :)))

ewik57 2015-03-04

Nawet wiem, kto narąbał :-)
Niewidzialna ręka!

pegasus 2015-03-04

Piękne drewno do kominka .
Pozdrawiam pięknie.

dothy2 2015-03-04

mam nadzieję,że nie Tobie ..."zarąbali" to drewienko?;)

dobrze,że zdrowiejesz nam:)))

asiao 2015-03-04

Się staram, Dorotko... a drewno zarąbiste przyda się :)

vezel 2015-03-05

Zimy już nie będzie...pozdrawiam,dobranoc,radosnego dnia :)

vanilla 2015-03-05

I tak od razu skojarzyło mi się ciepełko wnętrza,gorąca strawa...rodzinka razem.....
Naprawdę fajnie z tym śnieżkiem:)
Fotka jak z bajki.

boxer2 2015-03-05

witam i życzę Ci miłego dnia.

tonight 2015-03-05

..jakie fajne okienko:)..
..a śnieżek sobie prószy..

ewik57 2015-03-05

Re: moja babcia na wsi też piekła chleb tylko na nasze powitanie, w trakcie dłuższego pobytu już musiałam gonić wraz z innymi dzieciakami kilka kilometrów do piekarni po chleb. Teraz dość często piekę sama, ale fakt, rzadko na zakwasie.
Natomiast przez całe dzieciństwo nosiłam z drugą babcią blachy z ciastem drożdżowym i bułeczkami do identycznego pieca w piekarni, do wypieku. Nigdy później nic już nie smakowało tak jak tamten placek z kruszonką. I jak chleb babci Katarzyny...