Uśmieszek suni, podtrzymany ręcznie

Metafory z bliska


Gwiazdy spadają deszczem
W zamglone dni
Przeglądasz zmyślone sny
Przeglądarką do snów
Wyostrzył ci się słuch
W kropel deszczu osłonie
Gdzieś cicho spadł mech
Z dachu dębu mokrego
Gdzieś zarżał koń...
- Nie zabij mnie starego!
I tylko brak snopu słomy
Słonecznej poświaty domów
Tu nikt nie posprząta
Tu się nikt nie krząta
Tu nie ma cichego kąta
Na dzikich kwiatów rabaty
Tu są wysypiska...
Śmieci ludzi bogatych
Są śmieci dla ludu...
Błędnego tłumu
Co nie wie...
Co się boi zawołać
O swoje w gniewie
Nie daruj ich nikomu
Nie zostawiaj śmieci
Nie rzucaj ich po kryjomu
Nie podpalaj pustych traw
Bo podpalisz nowy las
Popatrz na świat
Oczami nędzarza
Nędza ludzkich spraw
W pamięci twej się ukryje
W gazetach nie napiszą
Kto pysznie ucztuje
Kto na śmietniku
Odpadków szuka
I jak bez chleba żyć?
- Jaka to sztuka...
Jak widzisz nędzarzu
Tam w górze Twoja ...gwiazda
Nikła, nikła, słabła...
I właśnie spadła