W do­niczce cier­pli­wości za­sadzę ziaren­ko przetrwania.
Za­sypię żyzną ziemią zaufa­nia i pod­leję wodą słonych łez.
Wys­ta­wię na słońce z uśmie­chu i de­likat­ność wiat­ru radości.

Wy­hoduję naj­de­likat­niej­szą ze zna­nych mi roślin...

Przy­naj­mniej pos­ta­ram się...