AVILA

Od VII wieku przed Chrystusem w miejscu tym zamieszkiwała ludność celtycka, która nadała mu nazwę Obila. Miasteczko szybko zostało skolonizowane przez Rzymian, podbite przez Alanów i już schrystianizowanych Wizygotów, a w VIII wieku przez Arabów. W roku 1088 odbił je z ich rąk Alfons VI Mężny, by powierzyć rządy nad nim swemu zięciowi, hrabiemu Rajmundowi Burgundzkiemu, z zadaniem ufortyfikowania miasta i poszerzenia murów. Przybyli tam Mozarabowie, hiszpańscy chrześcijanie, żyjący pod panowaniem arabskim, Żydzi i moryskowie, ochrzczeni Maurowie, uchodzący z Południa przed prześladowaniami. Okres największej świetności miasto osiągnęło w wieku XVI. Wtedy też przyszli na świat Teresa z Avila i współczesny jej Jan od Krzyża. W kolejnych wiekach potęga miasta stopniowo słabła. Dopiero w XIX wieku miasto na powrót ożyło dzięki wczesnej industrializacji i wyspecjalizowaniu się w niektórych gałęziach gospodarki. Żywe wspomnienie przeszłości wciąż stanowią obrzędy zarówno religijne (na przykład obrzędy Wielkiego Tygodnia), jak i ludowe (jedno z najważniejszych w całej Hiszpanii „średniowieczne targowisko” rokrocznie we wrześniu ożywiające ulice i place najstarszej części miasta, wypełniając je ludźmi odzianymi w stroje z epoki, dziennymi i nocnymi widowiskami, a także potrawami sporządzonymi wedle średniowiecznych przepisów).

Od wielu lat odbywa się też w Avila El Mercato de Las Tres Culturas (Rynek trzech kultur), poświęcony trzem kulturom, które na przestrzeni wieków utworzyły niezwykły splot: żydowskiej, chrześcijańskiej i arabskiej.