(1)
Ze wschodu Europy, z południowych Włoch i Skandynawii, a także z Polski - znak muszli wskazuje ten sam kierunek - Santiago de Compostela. Drogi św. Jakuba przemierzają tysiące pielgrzymów i wędrowców. Przeczytaj historię pierwszego Europejskiego Szlaku Kultury.
Znakiem muszli
Muszle wyglądają różnie: jedne są bardziej graficzne, inne przypominają dziecięce wyobrażenia muszelek z egzotycznej plaży, są pękate, złożone z przyklejonych do siebie łezek. Mogą być też strzałki wskazujące kierunek. Pielgrzymka do Santiago de Compostela różni się od naszego wyobrażenia o pielgrzymkach. Ludzie nie wędrują wspólnie, jak do Częstochowy, ale pojedynczo albo w niedużych grupach. Można ich nazwać pielgrzymami, ale można też wędrowcami - szlak do hiszpańskiego sanktuarium może przemierzyć każdy, bez względu na wyznanie.
Na trasie oprócz praktykujących chrześcijan spotyka się więc ludzi, którzy chcą po prostu pomyśleć nad życiem, odetchnąć, wyciszyć się czy mieć wreszcie czas dla siebie i spędzić go w pożyteczny sposób na wędrówce. Drogi św. Jakuba co roku przemierza ok. 100 tys. osób. Każdy idzie we własnym tempie, by przed zapadnięciem zmroku znaleźć nocleg. Na najpopularniejszych fragmentach trasy nie ma z tym większego problemu, bo parafie i miejscowe władze przygotowały schroniska dla pielgrzymów (hiszp. albergue), na innych - trzeba korzystać ze \\\"zwykłych\\\" hoteli, pensjonatów czy namiotu.
jest to więc pielgrzymka inna niż wszystkie. Droga św. Jakuba - to odpoczynek i refleksja nie tylko dla religijnych.
My -wycieczkowicze - przejdziemy tylko fragment ostatniego odcinka...
