(3)
Pierhead Building to zabytkowy budynek klasy I w Cardiff Bay w Walii. Został zbudowany w 1897 roku jako siedziba firmy Bute Dock Company. Budynek Pierhead jest częścią osiedla Senedd, które obejmuje również budynek Senedd i Tŷ Hywel. Zegar na budynku jest nieoficjalnie znany jako „Baby Big Ben” lub „Big Ben of Wales”.
Budynek został zbudowany w 1897 roku według projektu angielskiego architekta Williama Frame. Zastąpiła ona siedzibę firmy Bute Dock Company, która spłonęła w 1892 roku. Mentorem Frame'a był William Burges, z którym pracował przy odbudowie zamku w Cardiff i Castell Coch aż do śmierci Burgesa w 1881 roku.
W 1897 r. nazwę firmy Bute Dock Company zmieniono na Cardiff Railway Company. Herb na fasadzie budynku widnieje motto firmy „Wrth ddŵr a thân” („wodą i ogniem”), obejmujące elementy tworzące siłę pary, która przekształciła Walię .
W 1947 roku budynek stał się siedzibą administracyjną portu w Cardiff.
Mechanizm zegarowy z 1897 r., autorstwa Williama Potts & Sons z Leeds, został usunięty i zastąpiony silnikiem elektronicznym, a następnie wystawiony na aukcji przez British Rail i sprzedany amerykańskiemu kolekcjonerowi w 1973 r. Wrócił do Cardiff w 2005 r., a w 2011 r. został odrestaurowany przez Smith z Derby Group i zainstalowany jako dzieło sztuki współczesnej stworzone przez artystkę Marianne Forrest w centrum Cardiff.
Pierhead, nawiązujący do motywu renesansu francusko-gotyckiego, może pochwalić się detalami, takimi jak sześciokątne kominy, rzeźbione fryzy, gargulce oraz bardzo ozdobna i charakterystyczna wieża zegarowa. Jego fasada jest wykończona szkliwionymi blokami terakoty dostarczonymi pod koniec XIX wieku przez firmę JC Edwards & Co. ; kiedyś opisywano ich jako jednego z odnoszących największe sukcesy producentów terakoty na świecie. Te cechy, wraz z rolą Pierhead w rozwoju doków, Cardiff i przemysłowej Walii, zapewniły mu status budynku zabytkowego I stopnia.
Wystawione eksponaty obejmują oryginalny binnacle (stojak, na którym znajduje się kompas okrętowy) ze statku Roberta Falcona Scotta „Terra Nova” oraz list penalny wysłany przez Owaina Glyndŵra, księcia Walii, do Karola VI, króla Francji w 1406 r. Kolejną atrakcją jest dźwięk. -wizualna prezentacja walijskich bohaterów, którzy wnieśli znaczący wkład w kulturową i polityczną tożsamość Walii, takich jak były premier David Lloyd George, projektantka mody Laura Ashley oraz zmarły gracz rugby i prezenter telewizyjny Ray Gravell.
Filmy i wystawy przedstawiają historię zatoki Cardiff od epoki neolitu i pokazują, jak eksport rudy żelaza i węgla uczynił Cardiff jednym z najbardziej ruchliwych portów na świecie. Opisują one wpływ pojawienia się kolei z 1841 r., dzięki któremu w ciągu godziny towary można było przewieźć tak daleko, jak w ciągu miesiąca kanałami. Pokazują także, jak po kryzysie polegającym na gwałtownym spadku popytu na węgiel w latach dwudziestych XX wieku i upadku jako portu dla kontenerowców od lat pięćdziesiątych XX wieku Cardiff Bay wkroczyło w trudny okres, który zakończył się jego wzrostem znaczenia pod koniec stulecia.
Walia 2022
