Miałam taki etap jakiś miesiąc temu, że koniecznie chciałam sobie kupić konia.
Bo w zasadzie 4 konie mam a jeździć nie ma na czym...
Kali pod siodło nie wróci i będzie źrebiona w maju, Kaszmir to młodziak, do tego docelowo na sprzedaż i choć lubię Dzyndzla, to nie lubię się przyzwyczajać do nie swoich koni... Brawura chodziła pode mną całą zimę, ale teraz pogoda już wiosenna i lada dzień Mario zacznie na niej pomykać po lasach, przygotowując ją do wrześniowego rajdu, a poza tym, to na Grubej nie poskaczę, bo ona tego ewidentnie nie lubi, a ja jej zmuszać nie mam zamiaru...
No a Siwa... a Siwa jest sobą cały czas, więc nie ma co liczyć z nią na jakąś sensowną regularną pracę, bo zaczyna się wkurzać jeśli częstotliwość jazd się zwiększa... a ja chciałam konia, na którego wsiadam i jadę...

Szukałam, szukałam i NIC NIE BYŁO. Potem pomyślałam sobie, że w zasadzie przeżyję bez kolejnego konia.
I jak już przestałam szukać, koń znalazł mnie sam :)

I tak oto wczoraj przyjechała do nas Lena - zwana przeze mnie Lońką, dla odróżnienia od Bartkowej Leny.
Mieliśmy kupę szczęścia wioząc ją, bo w bukmanie, która stała całą zimę, zapiekło się łożysko w jednym z kół i to koło.... odpadło:D Ale w momencie jak byliśmy już na stajni, koń stał na pastwisku, a bukmanę chłopcy przepychali na miejsce.

Tak więc Lońka stoi u nas, aktualnie wypasa się z Siwą, a w środę wrzucimy ją do stada :) Strasznie sympatyczna z niej kobyłka, przytulaśna i całkiem grzeczna jak na konia pierwszy dzień w nowej stajni.

Najlepsze rzeczy przychodzą do nas, kiedy wcale o nie nie prosimy.

Ja mam strasznie szczęście do koni "nabytych" od niechcenia - tak było z Siwą, z Bawurą identycznie, podobnie z resztą z Kali i Kaszmirem, a teraz Lońka. I z psem tak było i z kotem, i z chłopem nawet :)
Dobro raz dane wraca do Ciebie :) Pamiętajcie o tym!


Zdjęcie własności Gosi I.