Zawody uważam za zajebiaszczo udane.

Nasz koń typu czołg mało tego, że zmieścił się w tych pierońsko małych szrankach, to jeszcze uplasował się w górnej części tabeli wyników i miał w zadku muzykę, ludzi, parasole i różne strachy na lachy.

Byłam przemega zadowolona, tym bardziej, że od Pani Sędzi, którą widziałam notabene pierwszy raz w życiu, dostałyśmy "ogromne gratulacje".

Pani Sędzia spytana o ten dobór słów stwierdziła, że dawno nie widziała pociąguska na ujeżdżeniu i że było świetnie i że gratuluje konia.

Tym bardziej się cieszę, biorąc pod uwagę regularność i długość treningów :)

Dziś za to Siws został "gwiazdą" estrady, a to, co madzia z nią robiła odbiło się szerokim echem - nawet podczas mszy w kościele, kiedy okazało się, że nasze przekaźniki i nadajniki zagłuszają ich sygnał i młodzi komuniści zamiast hosann słyszą z głośników głos, mówiący im o strefack końskich i carrot sticku :D (sam proboszcz przybiegł prosto od ołtarza chyba, w ornatach ).

Chciałabym zobaczyć ich miny :P

W międzyczasie dała się spokojnie wystrugać przy łumie ludzi i najfajniejszą rzeczą jaką usłyszałam, było zdanie wypowiedziane przez znajomą z pierwszej stajni Siwej - "to jest TA Szansa? nie wierzę! To niemożliwe, że to ten koń, który był postrachem stajni!"
Jestem wypruta, zmęczona, brudn jak święta ziemia, ale bawiłam się przednio i tak sobie myślę, że to były dopiero nasze pierwsze wspólne zawody, moje i Pączusia.

Dziękuję Lussi za zdjęcia - jak zwykle fantastico!

Ci co byli wiedzą, że impreza była ekstra, ci, co nie byli, niech plują w brodę i żałują.

Jutro coś dorzucę i na pewno będzie artykuł na stronie. Teraz jestem wypluta, bo od piątku siedziałam w stajni, więc idę odespać wrażenia :)