Nadwiślański Park Etnograficzny – nazwa powstałego w 1968 r. we wsi Wygiełzów w gminie Babice (powiat chrzanowski) woj. małopolskie skansenu, w którym zgromadzono i udostępniono do zwiedzania przykłady budownictwa drewnianego Krakowiaków Zachodnich charakterystycznego dla okolic Krakowa[1]. Krakowiacy Zachodni – grupa etnograficzna zamieszkująca obszar od Bochni, przez okolice Krakowa, Proszowic, Oświęcimia, Wadowic, Olkusza, Miechowa, Chrzanowa, aż po rzekę Przemszę stanowiącą granicę z Górnym Śląskiem.

Decyzja o powstaniu skansenu zapadła dzięki inicjatywie krakowskich etnografów i historyków sztuki m.in. ówczesnej Wojewódzkiej Konserwator Zabytków w Krakowie dr Hanny Pieńkowskiej oraz prof. Tadeusza Chrzanowskiego

Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie położony jest u stóp wzgórza Lipowiec, na którym zachowały się ruiny zamku o tej samej nazwie. Do końca 2006 r. Skansen i ruiny zamku Lipowiec znajdowały się pod zarządem Muzeum w Chrzanowie, a od 1 stycznia 2007 r. weszły w skład nowo utworzonej instytucji pod nazwą Muzeum – Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie i Zamek Lipowiec – Instytucja Kultury Województwa Małopolskiego. 31 grudnia 2011 r., decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Muzeum zostało wpisane pod pozycją 104 do Państwowego Rejestru Muzeów.