Ogród Zoologiczny w Ostrawie – ogród zoologiczny usytuowany w płd.-wsch. części Ostrawy, w dzielnicy Śląska Ostrawa. Głównym celem ogrodu jest ratowanie ginących gatunków. W tym celu uczestniczy w europejskich programach ochrony, takich jak EEP i ESB.

HISTORIA

Historia ogrodu wiąże się ściśle z historią kopalni Zarubek i Aleksander, której górnicy w 1948 r. stworzyli w Kończycach Małych tzw. park górniczy o powierzchni 6 ha. Jako że utworzony park był parkiem rekreacyjnym, w jego skład weszły scena z parkietem, brodziki i piaskownice dla dzieci oraz boiska i korty tenisowe.

Z inicjatywy Bohumila Vitka w roku 1949 na terenie parku powstał ogród zoologiczny. Pierwszymi mieszkańcami były: jeleń, dwie sarny i pięć bażantów, a wkrótce także pawie i inne ptaki.

W styczniu 1951 r. Ministerstwo Informacji i Oświaty wraz z władzami Ostrawy zdecydowały o budowie prowizorycznego ogrodu zoologicznego. Projekt poparli specjaliści w tej dziedzinie, doc. O. Stepanek i dyrektor ZOO w Pradze dr. C. Purkyn.

26 października 1951 XI plenarne posiedzenie Komitetu Rady Narodowej w Ostrawie zatwierdziło przejęcie Ogrodu Zoologicznego Parku Górniczego do stałego administrowania i zarządzania i właśnie tę datę przyjmuje się za datę powstania Ogrodu Zoologicznego Ostrawa.

Dwa lata później Ogród Zoologiczny przemianowany został na samodzielną jednostkę gospodarczą Rady Narodowej o charakterze kulturalno-oświatowym, a jej kierownictwo powierzono B. Vitkowi.

W kwietniu 1953 r. została podjęta decyzja o budowie nowego ogrodu zoologicznego i przeniesieniu dotychczasowego ogrodu do nowej lokalizacji. Nowy ogród mieścić się miał w parku Stromovky w Ostrawie Śląskiej.

Rok 1956 może zostać uznany za początek budowy nowego ogrodu zoologicznego, a pierwszym udostępnionym zwiedzającym obiektem był wybieg dla niedźwiedzi.

Do roku 1965 ZOO funkcjonowało w warunkach prowizorycznych. Wszystkie zwierzęta ciepłolubne pierwsze dwie zimy mieszkały w budynku magazynowym. Główny okres budowy to druga połowa lat 60. i przede wszystkim lata 70. Z tego okresu pochodzi unikatowy wolny wybieg szympansów (1968), trzy nowe akwaria dla ryb (1969, 1974), ekspozycja tygrysów syberyjskich i niedźwiedzi kodiackich (1971, 1975), ZOO dla dzieci (1972), pawilon hipopotamów (1975) oraz ekspozycja gibonów na wyspie (1979).

W latach 80. doszło do radykalnego ograniczenia inwestycji i dlatego z wielkim trudem zostały dokończone długo już budowane obiekty.

W latach 90. dopłaty inwestycyjne umożliwiły rozpoczęcie rekonstrukcji i modernizacji szeregu zniszczonych obiektów i urządzeń (pawilony nosorożców, pawilony naczelnych i drapieżników, ogrodzenie terenu, elektryfikację i gazyfikację oraz budowę klatek-wolier dla ptaków).