(7)
Zamek rycerski w Wenecji koło Żnina wzniósł w 1390 r. Mikołaj Nałęcz. Zamek otoczony głęboką fosą, której brzegi umocnione były konstrukcjami drewnianymi, z jednym tylko podejściem, a ponadto położony między trzema jeziorami, był trudno dostępną warownią.
Zbudowany był z cegły, na planie kwadratu o boku 33 m., otoczony murem obwodowym wspartym skarpami. Z czworobocznej, regularnej budowli z blankami strzelniczymi, wieńczącymi grube mury, pozostały do dzisiaj fragmenty murów kamiennych i ceglanych oraz dziedziniec wewnętrzny. Zamek został uszkodzony w 1395 roku podczas oblężenia przez Grzymalitów. Po śmierci Mikołaja w 1400 roku przeszedł na własność jego zięcia z rodziny Pomianów z Warzymowa. Między 1411 a 1420 rokiem miał miejsce na zamku pożar, po którym Mikołaj Pomian sprzedał majątek arcybiskupowi gnieźnieńskiemu Mikołajowi Trąbie. W końcu XV wieku arcybiskup Jakub z Sienna w związku z reformą biskupiego klucza żnińskiego wydał polecenie zburzenia zamku weneckiego. Materiał z rozbiórki prowadzonej w latach 1479-1480 posłużył jako budulec nowej rezydencji arcybiskupów w Żninie. Przez wieki nic się nie zmieniało na lepsze, upływ czasu niwelował nikłe pozostałości murów. Pośród zwalisk gruzu stała jeszcze zachowana do kilkumetrowej wysokości kwadratowa wieża z narożnika północno-wschodniego. Dopiero od 1968 roku przykryte ziemią relikty twierdzy rozpoczął badać Czesław Sikorski, badania powiązane były z pracami odsłaniającymi i zabezpieczającymi resztki murów jako trwałą ruinę.
dodane na fotoforum:
