bengosi 2011-10-12

Widok z okna

Siedzę przy biurku zamyślona
za oknem jesień barwami otulona
ciepły brąz z żółcią zieleń maluje
rumienią się jarzębiny
wiatr z kolorowych liści
sukienki jesieni dopasowuje

Myśli ubieram w barwy złocone
koralami purpury radosnej barwione
jesienne nastroje
dzięki pięknu za oknem jesieni
Się nie boję
Uśmiecham się

widok z okna koi duszę barwami
cudowny krajobraz
mego miasta mam przed oczami
chmury przystanęły
jak ja widokiem piękna się zachłysnęły

lubię te cudowne za oknem obrazy
są takie prawdziwe i piękne
bez skazy

widok z okna naturą malowany
słońcem błękitem nieba upiększany
przyroda sama sobie radę daje
człowiek widzący piękna urodzaje
jest szczęśliwy

widok z okna każdej pory roku
dotrzymuje mi w codziennym życiu kroku
wiosną latem jesienią zimą
widoki się mienią w pamięci nie giną

mam za oknem przyrody czar
cudowny dar Opatrzności
piękno ...

alaw52 2011-10-12

re: Piękny wiersz