Lucni Bouda jest nietylko najwieksza i najstarsza gorska chata w Karkonoszach, posiada tez najwyzej polozona restauracje, w wysokosci 1410 m npm.

Znajduje sie w subalpejskim stopniu wysokosci(1200-1450m nad poziomem morza), w jednym z najcenniejszych miejsc Karkonoskiego Parku Narodowego, chronionego Umowa Natura 2000. Rosnie tutaj przewaznie kosodrzewina, miejscami brzoza karpacka, jarzebina ptasia i wierzby. W okolicy Lucznej Boudy znajduja sie resztki pierwotnych lesnych porostow, roznych endemit(rosliny ktore rosna na ograniczonym miejscu)i glacjalnych reliktow (pozostalosci z okresu lodowcowego). Dzieki chronionym ptakom, ktore tutaj zyja obszar chroniony Natura nalezy do najcenniejszch w Europie.Niektore z nich, to: bocian czarny, cietrzew zwyczajna, slowik rdzawy, derkacz, sowa blotna, dzieciol czarny i mucholowka mala.

Pierwsze zmianki o Lucznej Boude datuja sie na rok 1623, wedlug daty wyrytej w fundamentach pierwszej kamiennej budowy. Fundamenty byly odkryte przy okazji rekonstrukcji mechanizmu mlynskiego kola w 1869 roku. Znanymi wlascicielami Lucznej Boudy byli Renerowie. Glownym zrodlem wyzywienia w przeszlosci byla chodowla bydla, pastwiny i zbior siana z oklicznych lak. Miejscowa specjalnoscia byl gorski ziolowy ser. Bliskosc Sniezki przyciagala w te strony turystow i pielgrzymow, co zapewnialo schronisku pomyslny rozwoj.

Luczni Bouda w przeciagu stuleci byla kilka razy przebudowana. Po dokonczeniu wielkiej budowy w roce 1914 powstalo 120 pokojow i kilka pokojow noclegowych. W ciagu mobilizacji, w pazdzierniku 1938 budowla splonela. W czasie II wojny swiatowej byla odbudowana a po konfiskacji niemieckiego majatku zostala pod opieka roznych organizacji. W 1993 roku byla zprywatyzowana i zrekonstruowana.

https://www.lucnibouda.cz/pl/historia/